Uthayan terug op Boerderij

Tjonge, het vorige blog is alweer maanden geleden… we gaan vanaf nu proberen om weer regelmatig een blog te schrijven! Het kostte toch meer tijd en energie dan we dachten om, teruggekomen uit Sri Lanka, weer in ons ritme te komen. Als gezin, in ons werk en met de Boerderij van Nambikay.
Nuttige tijd
Uthayan is eind vorig jaar vier weken op de boerderij geweest. Voor het eerst heeft hij alle weken op de boerderij geslapen! Dat gaf hem de mogelijkheid om veel te observeren, te praten, te overleggen en handen uit de mouwen te steken. Ook is het goed om tijd te hebben met de nieuwe coördinator, hem te coachen in de bedrijfsvoering en als teamleider.
Geiten
De geitenkudde is met 150 geiten flink uitgebreid! Een aantal geiten zijn ook weer verkocht. Dat is winst en geeft voldoening. Het team is goed gemotiveerd. Er worden meer fruitbomen geplant en ook nieuwe technieken uitgeprobeerd, zoals het in Nederland wel bekende ‘inkuilen’. In Sri Lanka is deze techniek om een voedselvoorraad op te bouwen nieuw: olifantsgras en andere grassen / bladeren / gewassen die de goede voedingsstoffen hebben, maar ook hooi van de rijstteelt worden gebruikt als voedsel voor de geiten.
Beperking – begeleiding – uitbreiding …
Twee teamleden hebben een beperking, geestelijk en fysiek. Uthayan merkt dat de kennis en houding om deze jonge mannen te begeleiden niet voldoende aanwezig zijn. Dat is te begrijpen als je weet dat mensen met een beperking vaak geen deel uitmaken van de werksamenleving in Sri Lanka, en ook is er geen opleiding op dit gebied. Door dit tekort aan kennis en ervaring lopen we tegen grenzen aan en merken we dat er onbegrip is.
Boerderij van Nambikay wil graag voor deze mensen iets betekenen, liefst door het team uit te breiden met iemand die affiniteit heeft met mensen met een beperking. Daarna kunnen misschien meer personen met een beperking een werk/leer traject op de boerderij volgen.
Jongeren en geloofsgroei
Ook heeft Uthayan een aantal groepen jongeren van kerken op bezoek gehad om met elkaar na te denken en te praten over wie zij mogen zijn in Christus. Wat hun talenten en mogelijkheden zijn en hoe zij deze kunnen inzetten als kind van God.Dit soort gesprekken is men in de Sri Lankaanse samenleving niet gewend. Voor sommige jongeren is het best lastig om zich zo te uiten.
Uthayan hoopt hiermee door te kunnen gaan en verder te komen, samen met anderen.